تصاویر تکان دهنده گوگل از زمین از سال 1984 تا کنون
http://gadgetnews.ir/2933/%D8%AA%D8%B5%D8%A7%D9%88%D9%8A%D8%B1-%D8%AA%DA%A9%D8%A7%D9%86-%D8%AF%D9%87%D9%86%D8%AF%D9%87-%DA%AF%D9%88%DA%AF%D9%84-%D8%A7%D8%B2-%DB%8C%D9%88%D8%B1%D8%B4-%D8%A7%D9%86%D8%B3%D8%A7%D9%86-%D8%A8%D9%87-%D8%B7%D8%A8%DB%8C%D8%B9%D8%AA-%D8%A7%D8%B2-%D8%B3%D8%A7%D9%84-1984-%D8%AA%D8%A7%DA%A9%D9%86%D9%88%D9%86/
حلول ماه مبارک رمضان رو به خودم و تمام دوستان هشدار عرض میکنم مبادا که بیاد و بره و جز گشنگی ،تشنگی نفهمیم .
اللهم ان لم تکن غفرت لنا فیما مضی من شعبان فاغفرلنا فیما بقی منه
توصیه می کنم حتما مطالعه کنید حتی اگر بسیاری از مطالب براتون تکراریه
قرار ملاقات شبانه ...
حقیقت اینه که من به این نتیجه رسیدم که خداوند دنبال بهانه بوده تا آدمها رو به بهشت ببره و خیر دنیا و آخرت رو نصیبشون کنه و برای همین نمازی رو قرار داده به نام نماز شب ... فکر میکنید شوخی میکنم؟ خودتون قضاوت کنید:
مدتی پیش این سئوال به ذهنم رسید که خورشید ما چقدر بزرگ است؟ ما چه حسی از اندازۀ خورشید داریم؟ مطالب زیر را از چند سایت مختلف جمع آوری کردم. فکر میکنم ارزش خواندن را داشته باشد:
خورشید جسم بسیار بزرگی است: بیش از یک میلیون کیلومتر قطر دارد (اگر بخواهیم دقیق صحبت کنیم باید بگوئیم 1.38 میلیون کیلومتر) و قطر آن تقریبا 109 برابر قطر زمین است. خورشید با فاصلۀ میانگین 150 میلیون کیلومتر، خیلی خیلی از زمین دور است. ما هنگام رسم زمین، ماه و خورشید معمولاً آنها را با مقیاس واقعی رسم نمی کنیم. دلیل خیلی خوبی هم برای این کار داریم: فاصلۀ این اجسام نسبت به یکدیگر در مقایسه با اندازۀ آنها به طرز وحشتناکی بزرگ است..
بد نیست بدانید خورشید در مقایسه با سایر ستارگان چندان هم بزرگ نیست! بزرگترین ستارۀ کشف شده در کیهان که NML Cygani نام دارد قطری در حدود 2295 میلیون کیلومتر دارد که تقریباً 1650 برابر قطر خورشید است؛ یعنی چیزی حدود 179850 برابر قطر زمین! اگر این ستاره را در مرکز منظومۀ شمسی در نظر بگیریم سطح آن تا آنسوی مشتری نیز امتداد می‌یابد.
خورشید هر روز بر ما می‌تابد و ما حسی از اندازۀ آن و اندازۀ خود نداریم. ما هیچ حسی از اندازه و فاصلۀ ستارگان به ظاهر کوچکی که شبها به ما چشمک می‌زنند نداریم.
بد نیست هر از گاهی به آسمان نگاه کنیم و از خود بپرسیم: ما کجای این دنیا هستیم؟!
منابع:
http://en.wikipedia.org/wiki/Sun
http://en.wikipedia.org/wiki/Earth
http://en.wikipedia.org/wiki/NML_Cygni
http://en.wikipedia.org/wiki/File:Star-sizes.jpg
http://www.scalesolarsystem.66ghz.com
شب جمعه بود
بچه ها جمع شده بودند تو سنگر برای دعای کمیل
چراغارو خاموش کردند
مجلس حال و هوای خاصی گرفته بود هر کسی
زیر لب زمزمه می کرد و اشک میریخت
یه دفعه اومد گفت آقو بفرما
عطر بزن ...ثواب داره
-آخه الان وقتشه؟
بزن آقو..بو بد میدی ..امام زمان نمیاد تو مجلسمونا
بزن به صورتت کلی هم ثواب داره
بعد دعا که چراغا رو روشن کردند
صورت همه سیاه بود
تو عطر جوهر ریخته بود...
بچه ها م یه جشن پتوی حسابی براش گرفتند..
اوایل جنگ بود و ما با چنگ و دندان و دست خالی با دشمن تا بن دندان مسلح می‌جنگیدیم.
بین ما یکی بود که انگار دو دقیقه است از انبار ذغال بیرون آمده! اسمش عزیز بود.
وقتی اسیر شدیم از همه رسانه ها آمده بودند برای مصاحبه و در واقع مانور قدرت و استفاده تبلیغاتی روی اسرای عملیات بود. نوبت یکی از بچه های زرنگ گردان شد. با آب و تاب تمام و قدری ملاطفت تصنعی شروع کردند به سوال کردن.
یکی از مأموران پرسید:
- پسر جان اسمت چیه؟
- عباس.
- اهل کجا هستی؟
- بندرعباس.
- اسم پدرت چیه؟
- به او می گویند حاج عباس!
گویی که طرف بویی از قضیه برده بود پرسید:
- کجا اسیر شدی؟
- دشت عباس!
افسر عراقی که اطمینان پیدا کرده بود طرف دستش انداخته و نمی خواهد حرف بزند به ساق پای او زد و گفت: دروغ میگی!
و او که خودش را به موش مردگی زده بود با تظاهر به گریه کردن گفت:
- نه به حضرت عباس!
اخی یادش بخیر بچه بودیم چه حالی میداد نگاه کردن کارتون وروجک!
